Who’s afraid of Oriental Girls? was een tentoonstelling van vijf Aziatische kunstenaars, wonend en werkend in Nederland. Ooit opgegroeid in Japan, Korea of elders, erna gestudeerd in Amerika of Parijs en tenslotte alle vijf in Nederland gesettled. Zelf ervaren de kunstenaars het als een grote rijkdom om meerdere culturen te ervaren. Ze leven in verschillende werelden. De buitenwereld van het Oosten is magisch en mysterieus met zijn donkere kanten. Daarentegen is de Nederlandse cultuur vaak overgeorganiseerd en soms urbaan verknipt.
Lee Eun Young, Monali Meher, JiHyun Youn, Miyuki Okuyama en Yunjoo Kwak dragen de invloed van hun geboorteland met zich mee en zien de confrontatie met de vreemde en westerse culturen als een nooitopdrogende inspiratiebron. Lee Eun Young zegt daarover: Een oude foto krijgt een nieuwe lading door middel van een
subtiele ingreep. Er ontstaat een vleugje magie op het moment waarop de materie zich dematerialiseert en overgaat in een nieuwe samenhang. Dat wat er ooit was keert evenwel nooit terug, maar het vlijt zich noodzakelijkerwijs in nieuwe verbanden. Miyuki Okuyama’s beelden weerspiegelen wat van de geest en herinnering verpakt in
licht macabere en nostalgische beelden, bedoeld om gevoelens en collectieve herinneringen wakker te maken, van verstopte angsten tot kinderlijke opgetogenheid.
Monali Meher begint na haar studie fine arts in Mumbai allereerst met performance art en zet daarmee publiekelijk haar eigen lichaam en gedachten in om zich te kunnen uiten. Een kunstvorm die op dat moment (1998) nog heel ongewoon is in India. Na haar komst in Nederland in 2000, legt Meher zich ook toe op installaties, video en fotografie. Momenteel werkt Meher vanuit Amsterdam, maar haar werk is te zien geweest in o.a. in het Tate Modern in Londen, maar ook tijdens kunstfestivals in Beijing en Glasgow. Dichterbij huis was haar deelname aan de tentoonstelling Rebelle, Kunst & Feminisme in het Museum Moderne Kunst Arnhem, dat vervolgens ook werk van haar aankocht.
Miyuki Okuyama fotografeert. Met een zelfgemaakte pinhole camera, een draagbare camera obscura, schiet ze foto’s die wazig en onscherp zijn. Door de technische beperking van haar camera, is het niet mogelijk een exacte weergave te fotograferen van de realiteit. De zwart wit foto’s nodigen de kijker uit een eigen verhaal te maken, zich een geheel subjectieve mening te vormen over wat hij ziet. Net zo vervreemdend zijn de foto’s die Okuyama schiet met een speelgoedcamera. Deze kleurenfoto’s geven misschien meer weg van de waarheid, maar door de bolling in het beeld (alsof ze door een fisheye lens zijn geschoten) zijn ze niet direct te plaatsten. Lee Eun Young vertaalt in haar poëtische installaties een zoektocht in het verleden; een voortdurende terugkoppeling van herinneringen die vervagen en versmelten met andere waarnemingen, of misschien met dromen. De installaties bestaan uit verschillende elementen, waarin elk onderdeel een eigen verhaal vertelt. Een installatie bundelt dus verschillende verhalen samen tot een nieuw hoofdstuk.
Yunjoo Kwak Als jarenlange gevangene in een eigen gecreëerde web van verlangen naar perfectie, hekelt Yunjoo Kwak nu dat niet te behalen einddoel. Met haar foto’s toont Kwak tradities en gebruiken uit haar Koreaanse achtergrond die perfectie symboliseren, en tegelijkertijd de grillige en pijnlijk kanten hiervan. Een stil maar krachtig verzet tegen geldende maatstaven die ze zelf steeds meer durft los te laten.
Jihyun Youn is danseres. Na haar dansopleiding aan de SeJong University in Seoul, is ze via een vervolgopleiding aan de European Dance Devel- opment Centre in Arnhem, uiteindelijk in Amsterdam terecht gekomen. Waar ze o.a. voor Theater Adhoc heeft gewerkt als danser en choreograaf. Tijdens de opening van Who is Afraid of Oriental Girls? zal Youn een performance geven. Meer van haar werk zal tijdens de tentoonstelling te zien zijn op video.
