Vanaf de jaren 80 vormen de werken van Bouman één geheel. Zelf zegt ze: ‘Vanaf die tijd ben ik aanwezig in mijn werk. Aanvankelijk als persoon, later bijna uitsluitend als portret’. Het gaat niet om uiterlijke gelijkenis of een registratie van het voorkomen. Zo eenduidig als het onderwerp is zo divers is dat door Bouman in de loop van de tijd in verschillende technieken benaderd. Schilderijen, tekeningen, collages, grafiek, werken met behulp van fotografische middelen en digitale film. De afgelopen jaren is de nadruk meer komen te liggen op werken op papier in waterverf.
De gezichten in de werken van Margreet Bouman bewegen zich altijd op de vage demarcatielijn tussen portretstudie en masker. De koppen zijn duidelijk herkenbaar als gestileerde zelfportretten, maar de afwezigheid van het in het moment weergegeven leven verhindert de beschouwer ze als werkelijke zelfreflectie te ervaren (Lex ter Braak).
Kijk voor meer informatie of werk op www.margreetbouman.nl
