Galerie Espace Enny vult dit najaar haar vier tentoonstellingsruimtes met werken van 6 beeldend kunstenaars uit Gelderland. Van 18 oktober tot en met 30 november zijn de spotlights van de galerie gericht op werk van Laurens de Blocq van Scheltinga, Cornelia Bruinewoud, Liesbeth Doornbosch, Marga Knaven, Marianne Kraster en Paulien Wittenrood. De speciale najaarsexpositie belicht objecten, schilderijen en tekeningen die gaan over kwetsbaarheid, schoonheid en het veroveren van de ruimte, gemaakt vanuit een eigen wereld en hoogst persoonlijke ervaring.
SPOTLIGHT activiteiten in Galerie Espace Enny
Novembermaand = Kunstmaand
Tijdens de SPOTLIGHT tentoonstelling organiseert Espace Enny in de maand november extra activiteiten waarvoor we je hartelijk uitnodigen:
Kunstzondag 8 november
Van 13.00 – 17.00 uur zijn Marga Knaven en Laurens de Blocq van Scheltinga aanwezig en geven een toelichting op hun werk.
Zaterdag 14 november
Van 13.00 – 17.00 uur geeft kunsthistorica Angeline Bremer – Cox een inleiding op de tentoonstelling en gaat daarna in gesprek met de kunstenaars Cornelia Bruinewoud, Marianne Kraster en Paulien Wittenrood.
Kunstzondag 15 november
Om 15.00 uur start Liesbeth Doornbosch met het voorlezen van fragmenten uit Archief A, het (beeld) archief van een (fictieve) architect dat een belangrijke rol speelt bij de totstandkoming van haar werk.
Finissage zondag 29 november
Om 15.00 uur geeft kunsthistorica Merel van den Nieuwenhof een inleiding op en een rondleiding door de tentoonstelling.
De galerie is open vanaf 13.00 uur. Graag tot één van deze dagen.
Zondag 18 oktober 2015 om 15.00 uur heeft Piet Augustijn, oud conservator hedendaagse kunst van het Gorcums Museum, de tentoonstelling geopend.
Download hier de tekst van Piet Augustijn tijdens de opening
Laurens de Blocq – sculpturen en tekeningen
is geboeid door vormen en kleuren in de natuur. ‘Ik creëer mijn eigen ontwerpen, gebaseerd op natuurlijke vormen, zoals beelden en schilderijen uitgaande van natuurlijke curiositeit. Al mijn beelden zijn gemaakt van synthetisch materiaal als polymeren, acrylaten en epoxy. Soms voeg ik natuurlijke materialen toe, maar alleen als het nodig is voor het eindbeeld van mijn sculptuur. In mijn werk komen naturalia en artificialia in vorm bij elkaar. De natuur is voor mij een onuitputtelijke inspiratiebron. Met naslagwerken van Albertus Seba en Ernst Haeckel als uitgangspunt.’
Cornelia Bruinewoud – installatie
Wat doet de tijd met de dingen om ons heen en hoe is die invloed van de tijd zichtbaar in de dingen om ons heen? Die vragen, vaak in dialoog met filosofen en natuurwetenschappers, pakt Bruinewoud via verschillende artistieke beeldende wegen aan. Vaak ruimtelijk. Soms ter plekke in het landschap in de vorm van land art-achtige projecten, dan weer door een soort conceptueel landschap in de vorm van een installatie in een tentoonstellingsruimte, zoals de installatie “Wachten Op De Bergen” die Bruinewoud in deze tentoonstelling laat zien. Maar ook in het platte vlak zoekt Bruinewoud naar artistiek beeldende oplossingen voor haar vragen. In minimale, bijna conceptuele vormen in sobere composities maakt zij als het ware haar “onderzoeksverslagen”: het letterlijke landschap, waaraan de slijtageslag van de tijd af te lezen zou kunnen zijn is vrijwel verdwenen: het weinige houvast in de verwijzingen van het beeld naar de processen in de werkelijkheid kan de beschouwer op basis van eigen waarneming, ervaring en verbeeldingskracht zelf oproepen.
Liesbeth Doornbosch (1970)
Liesbeth werkt sinds 1994 aan de verbeelding van plaats en omgeving. Haar werk gaat over architectuur, interieur, gebouwde omgeving en landschap. In haar werk analyseert zij hoe we onze omgeving vormgeven en inrichten vanuit onze eigen, werkelijke wereld en onze persoonlijke ervaringen. We hebben tijd en middelen om onszelf te verwezenlijken door individualiteit en zelfonderzoek. Een belangrijk vraagstuk hierbij is wat Doornbosch de aard van plaats noemt: wie en waar ben ik? In deze globale en virtuele tijd blijven plaats, tijd en handeling een onlosmakelijke drie-eenheid. Bij de totstandkoming van haar werk speelt een (fictieve) architect en zijn beeldarchief een belangrijke rol. Dit archief biedt Doornbosch een conglomeraat van ideeën die betrekking hebben op vele facetten van onze [leef]omgeving en vormt de basis voor haar onderzoek naar de typische aard van plaats.
Marga Knaven (1956)
Marga maakt zowel kleine als grote objecten waarin de gewaarwording centraal staat. Ze gaan over kwetsbaarheid, schoonheid en over het veroveren van ruimte. Marga werkt met bijna transparante, flinterdunne keramische ‘doeken’, opgevouwen, gedrapeerd, verfrommeld en schijnbaar bevroren. Haar eerdere zoektocht wordt vertaald van porselein naar andere materialen zoals kunststof, aluminium en rubber. Deze verandering van materiaal heeft gezorgd voor een schaalvergroting, haar beelden veroveren nu moeiteloos hun plek, de werken tonen de relatie tussen schrift, taal en werkelijkheid. Door uit te vergroten toont Marga Knaven de essentie van ons zijn, waarbij haar motto is: ’het is zoals het is en het gaat zoals het gaat’.
Marianne Kraster (1953)
Marianne maakt schilderijen in gemengde techniek op doek. In haar werk onderzoekt zij voortdurend nieuwe mogelijkheden en heeft daardoor geen uitgesproken voorkeur voor bepaalde materialen en technieken. Wél spelen structuren, rasters en kleur altijd een grote rol.
Paulien Wittenrood (1948)
Paulien haalt haar inspiratie uit wandelingen door desolate landschappen. Ze werd bekend door het werk dat ze maakte op basis van indrukken van de leegte van Dartmoor (zuid-west Engeland). In een interview sprak ze van ‘afwijzend landschap’ waarin ze moest zoeken naar houvast om de leegte binnen te gaan. Wittenrood maakt ter plekke potloodschetsen waarin de waarnemingen worden vastgelegd. Die summiere potloodtekeningen worden in stroken onder elkaar gelegd, in de volgorde waarin ze gemaakt zijn. Zo ontstaan de composities van de schilderijen. ‘Kijkend ernaar volg je een route alsof je wandelt in een eindeloos uitgebreide ruimte, in een leegte.’
