Cornelia Bruinewoud is al jarenlang gefascineerd door het raadsel van de tijd en de invloed hiervan op de materie. Haar werk gaat vooral over het onderzoek daarnaar. Ze heeft Frans Verheij uitgenodigd als mede-exposant en samen tonen ze bijna abstracte composities van een ‘solid emptiness’.
Zondag 11 maart om 15.00 uur is de expositie feestelijk geopend.
Maarten Buser over Cornelia Bruinewoud
Terugblik Intime door Maarten Buser
Cornelia Bruinewoud studeerde aan de Hogeschool voor Kunsten in Utrecht. Haar werk is vooral een onderzoek naar tijd en de invloed hiervan op het landschap, de materie. De vormen die ontstaan en verdwijnen, de sporen van stilstand en beweging. Met haar conceptuele benadering van deze relatie tussen tijd en materie maakt zij, soms in samenwerking met filosofen en natuurwetenschappers, zowel ruimtelijk werk als schilderijen. De schilderijen zijn vaak monumentale, bijna abstracte composities van een ‘solid emptiness’. Rotsen, bergen, desolate landschappen verwijzen naar een tijd die stil lijkt te staan. Een bijna-eeuwigheid tegenover de waan van de dag. Confronterend en leeg. Tegelijk zijn haar composities intens en soms zelfs uitbundig te noemen. Levendig door kleurgebruik en verschillende structuren. De installatie WachtenOpDeBergen-Continuum, over een langzaam verstrijkende tijd, was in de galerie te zien tijdens de expositie Spotlight 2015. Cornelia Bruinewoud woont in Duitsland, heeft haar atelier in Nijmegen en exposeert regelmatig in Nederland, Duitsland en daar buiten.
Frans Verheij heeft een liefde voor olieverf. Zijn schilderijen zijn opgebouwd uit vele dunne lagen verf en krijgen daardoor een niet te definiëren uitstraling. Al een aantal jaren schildert Frans Verheij aan een serie met de Oude IJssel als onderwerp. De rivier en haar omgeving is in alle seizoenen een voortdurende bron van inspiratie. Water, lucht, en mist opgebouwd uit vele lagen grijzen.
